زندگی تا صد سالگی را فراموش کنید!

فرارو- "دیو چوکشی" یک پزشک آمریکایی و یک مقام بهداشت عمومی که به عنوان کمیسر سلامت شهر نیویورک فعالیت داشته با اشاره به اهمیت کیفیت و سالم بودن زندگی در مقایسه با طول عمر می‌نویسد: "زمانی که از بیماران ام در مورد اهداف بلند مدت سلامتی شان می‌پرسم به ندرت می‌گویند که می‌خواهند تا صد سالگی زندگی کنند. در عوض، آنان از پیری با استقلال و عزت، رها از درد و رنج و قادر بودن قدرت بازی کردن با نوه‌های شان می‌گویند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یک بیمار ۶۰ ساله که از آمفیزم* رنج می‌برد به من می‌گوید: من فقط دوست دارم شمع‌های کیک تولدم را بدون سرفه فوت کنم. با این وجود، واقعیت آن است که ایالات متحده مدت هاست برای رسیدن به یک هدف جسورانه در زمینه سلامتی عقب مانده است.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، میانگین طول عمر در ایالات متحده حدود ۱.۵ برابر یک قرن پیش است که یک دستاورد خیره کننده محسوب می‌شود. با این وجود، به همان اندازه خیره کننده است که امید به زندگی در آمریکا اکنون در حال رکود می‌باشد. اداره سرشماری ایالات متحده پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۴ میلادی برای نخستین بار در تاریخ، تعداد افراد بالای ۶۵ سال بیش از افراد زیر ۱۸ سال خواهد شد. جمعیت آمریکا به طور فزاینده‌ای حتی در سنین پایین‌تر از اعتیاد، سایر بیماری‌ها و آسیب‌های مزمن رنج می‌برند. وضعیت کنونی سیاستگذاری در امریکا در بحث‌های محدود در مورد این که چه کسی مستحق دریافت بیمه درمانی است و چه کسی شایستگی آن را ندارد غرق شده و به همین خاطر نمی‌توانیم با چالش‌ها مقابله کنیم.

پیش از آن که بتوانیم سلامت را بهبود بخشیم به یک رویکرد تازه برای صحبت در مورد سلامتی نیاز داریم. تمرکز ما نباید صرفا حول محور افزایش طول عمر باشد بلکه باید بر آن چه که به عنوان دوره سلامتی نامیده می‌شود تمرکز کنیم یعنی بر روی سال‌هایی که افراد می‌توانند انتظار داشته باشند در وضعیت خوب از نظر سلامتی زندگی کنند.

همان طور که "جان اف کندی" رئیس جمهور اسبق امریکا چندین دهه پیش گفته بود:برای یک ملت بزرگ کافی نیست که سال‌های جدیدی به زندگی اضافه کند. هدف ما باید این باشد که زندگی جدیدی به آن سال‌ها بیافزاییم.

بیایید با آن چه که برای هر یک از ما اهمیت دارد شروع کنیم: تولد‌های سالم. وقتی جوان‌تر هستیم بسیاری از ما دست نخورده بودن توانایی‌های مان با گذشت سال‌ها را بدیهی می‌پنداریم. با این وجود، با افزایش سن، هر تولدی که با شکوفایی در مقابل احساس ضعف سپری می‌شود به تجربه‌ای با ارزش تبدیل می‌شود. کشور‌های همتای مان پیش‌تر اقداماتی را برای متمرکز کردن دامنه سلامت در سیاستگذاری خود انجام داده اند. سنگاپور با میانگین طول عمر طولانی‌تر و جامعه‌ای که حتی سریع‌تر از امریکا پیر می‌شود در اصلاحات بهداشت ملی خود در سال گذشته متعهد شد که "درجهت جلوگیری یا به تاخیر انداختن بیماری ها" گام بردارد. بریتانیا هدف صریح افزایش امید به زندگی سالم را تا سال ۲۰۳۵ تا پنج سال تعیین کرده است. در ژاپن برنامه‌های محلی در حال حاضر بر روی طرح‌های سرمایه گذاری متمرکز شده اند تا به افراد مسن کمک کنند مهارت‌ها و دانش خود را با نسل‌های دیگر به اشتراک بگذارند مانند آموزش آشپزی و باغبانی به جوانان.

با این وجود، در ایالات متحده ما به طور دقیق طول زندگی سالم را برخلاف امید به زندگی اندازه گیری و گزارش نمی‌کنیم. بهترین تخمین‌ها نشان می‌دهند که میانگین امریکایی‌ها می‌توانند انتظار داشته باشند پس از سن ۶۵ سالگی یعنی دوره بازنشستگی تنها یک تولد را با سلامتی جشن بگیرند. این در حالیست که سنگاپور، بریتانیا و ژاپن به همراه کانادا، کاستاریکا و شیلی در حال حاضر میانگین دوره سلامت دست کم ۷۰ سال را گزارش کرده اند. با توجه به کاهش امید به زندگی سالم برای گروه‌های خاص مانند بومیان آمریکا، سیاه پوستان آمریکایی و آمریکایی‌های کم درآمد دستیابی به یک دوره سلامت هدف گذاری شده ۷۵ ساله ما را به تفکر درباره برابری در حوزه سلامتی سوق می‌دهد."

این پزشک در ادامه می‌افزاید: "اندازه گیری دامنه سلامت باید همراه با مهندسی مجدد سیستم‌های سلامت و اجتماعی مان باشد. افزایش دو برابری سرمایه گذاری ملی ما در حوزه مراقبت‌های اولیه به میزان حداقل ۱۰ سنت از هر دلاری که برای خدمات بهداشتی خرج می‌شود زیرساخت‌های پزشکی مان را فعال‌تر می‌سازد. در آن صورت ما در تشخیص و درمان زودهنگام بیماری‌ها و تمرکز مراقبت از بیمار با تکیه بر روابط قابل اعتمادی که در طول زمان ایجاد شده اند موثرتر خواهیم بود.

افزایش دسترسی به مراقبت‌های اولیه به این معنی است که نوآوری‌های پزشکی که امیدی برای معکوس کردن دیابت یا درمان هپاتیت ایجاد می‌کنند می‌توانند برای کسانی که از آن سود می‌برند در دسترس قرار گیرند. تعادل مجدد مخارج حوزه سلامت ملی به سوی مراقبت‌های اولیه باید بخشی از یک تغییر گسترده‌تر به سمت پیشگیری از بیماری باشد.

موسسه ملی سلامت می‌تواند با پیشرفت علم مرتبط با طول عمر سالم و ایجاد راه‌های بهتر برای متوقف کردن زوال شناختی و فیزیکی به ویژه با تسهیل تغییرات رفتاری مانند کاهش زمان بی تحرکی این تلاش‌ها را تقویت کند. تلاش برای بهبود دامنه سلامت باید سلامت روانی و عاطفی را با یکدیگر ادغام کند. دپارتمان‌های بهداشت با سیگار کشیدن، بیماری‌های عفونی و فشار خون مقابله کرده اند که اغلب منجر به افزایش چشمگیر امید به زندگی می‌شود. افزایش دامنه سلامتی مستلزم مقابله با سایر علل عمده ایجاد عوارض مانند اضطراب و تنهایی است. فقدان ارتباط اجتماعی می‌تواند خطر افسردگی و زوال عقل را افزایش دهد که اغلب منجر به چرخه معیوب بیماری و انزوا می‌شود.

افزودن یک دهه تولد سالم به زندگی آمریکایی‌ها ما را ملزم می‌سازد تا مسائلی فراتر از مراقبت‌های بهداشتی را در نظر بگیریم یکی از مهم‌ترین موارد در این میان موضوع مَسکَن است. یکی از بیماران من که سال‌ها برای ترک سیگار تلاش می‌کرد روزی که به آپارتمان جدیدش نقل مکان نمود سیگار را ترک کرد. زمانی که از او پرسیدم چه عاملی تغییر کرد که باعث شد او بتواند سیگار را ترک کند او پاسخ داد: "استرس کم‌تر و خواب بیش تر". این یک دستور العمل برای سلامتی بهتر بود که‌ای کاش می‌توانستم برای همگان تجویز کنم. مسکن هزینه دارد البته سایر نیاز‌های اساسی مانند غذای سالم و آموزش باکیفیت نیز هزینه به همراه خواهند داشت. با این وجود، باید بر روی این نیاز‌ها سرمایه گذاری کرد، زیرا باعث تقویت دامنه سلامت شده که خود بر روی اقتصاد تاثیر می‌گذارد.

نتیجه بررسی‌ای منتشر شده درمجله مرتبط با سن و پیری "نیچر ایجینگ" (Nature Aging) در سال ۲۰۲۱ میلادی نشان می‌داد که بهبود طول عمر و افزایش میانگین طول عمر تا یک سال سالانه ۷۲۵ میلیارد دلار ارزش دارد. کیفیت بهتر زندگی در سنین بالاتر می‌تواند بازدهی آبشاری برای جامعه فراهم کند. در صورت وجود سلامت با افزایش سن دانش و تخصص همراه با توانایی‌های فکری و شناختی برای تصمیم گیری به دست می‌آوریم".

*نابودی و تخریب پارانشیم ریوی است که منجر به از بین رفتن ویژگی ارتجاعی ریه و از بین رفتن دیوارهٔ کیسه‌های هوایی (حبابکی) ریه (آلوئول ها) می‌شود. آمفیزم حالتی است که در آن دیواره حبابچه‌های هوایی ریه ها، قابلیت کش آمدن و حالت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل امید به زندگی ایالات متحده دامنه سلامت بیماری ها طول عمر سال ها بر روی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۸۸۹۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مراقب فروپاشی عصبی باشید / نشانه هایی برای تشخیص افسردگی

بخشی از مطالعات آماری در ایالات مختلف نشان داده است همچنین موارد ابتلا به یک «وضعیت حاد سلامت روان» که بیشتر به عنوان یک اختلال روان پریشی، اختلال دوقطبی یا یک اضطراب شدید یا اختلال خوردن تعریف می‌شود و به طور قابل توجهی عملکرد و زندگی روزمره افراد را مختل می‌کند، در بین آمریکایی‌ها رو به افزایش است.

از سوی دیگر بررسی‌های اخیر سازمان جهانی بهداشت (WHO) نیز تایید می‌کند با گذر زمان و افزایش مشکلات و بحران‌ها در زندگی بشر امروزی، شمار افرادی که به نوعی از اختلالات روان دچار هستند، بیشتر و بیشتر می‌شود و همچنین با در نظر گرفتن این موضوع که بنابر آمارهای قبلی از هر هفت نوجوان یک نفر به این اختلالات دچار است این آمار می‌تواند نگران کننده‌تر باشد.

این سازمان اعلام کرد در سال نخست همه گیری کووید-۱۹ میزان ابتلا به اختلالات شایع روان از قبیل افسردگی و اضطراب بیش از ۲۵ درصد افزایش داشته است.

تدروس آدهانوم، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت پیش‌تر خاطر نشان کرد تمامی افراد به گونه ای با بیماران مبتلا به اختلالات روان مواجه هستند. برخورداری از سلامت روان به مفهوم سلامت جسم است و تغییر سیاست و عملکرد در سلامت روان می تواند مزایای واقعی و اساسی برای افراد، جوامع و کشورها به همراه داشته باشد. سرمایه گذاری روی سلامت روان، سرمایه گذاری برای برخورداری از زندگی و آینده بهتر برای همه است.

آدهانوم با اشاره به اینکه هنوز در بیشتر کشورها اهمیت سلامت روان در اولویت قرار نگرفته است یادآور شد حتی پیش از آغاز همه گیری کووید-۱۹ تنها تعداد محدودی از افراد که به کمک نیاز داشتند به درمان‌های موثر و با کیفیت دسترسی داشتند. به طور مثال بیش از ۷۰ درصد از افراد مبتلا به روان‌پریشی در جهان از دریافت کمک محروم بوده‌اند.

اما آنچه انسان امروزی بیش از هر اختلال یا بیماری مشخص روانی دیگری با آن دست به گریبان است شرایط یا شنیده‌های استرس‌زا هستند و بسیاری از ما حتی گاهی بیش از حد خود را در معرض این استرس‌ها قرار می‌دهیم مانند پیگیری و دنبال کردن بیش از اندازه اخبار و وقایع ناخوشایند غافل از اینکه در این مورد یا بسیاری از رفتارها و اقدامات روزمره دیگر، نیازمند مدیریت فردی هستیم به گونه‌ای که سلامت روان و زندگی روزمره خودمان را مختل نکنیم.

کارشناسان سلامت نیز توصیه می‌کنند هرچند به واسطه دسترسی به اطلاعات می‌توانیم هر لحظه در جریان رویدادهای جهانی باشیم اما برای استفاده بهینه از این امکانات باید حد و مرزهایی را برای خود تعیین کنیم تا دچار آسیب‌های جدی جسمی و روانی نشویم و حتی در شرایط و موقعیت‌های سخت زندگی که برای بسیاری از مردم دنیا اجتناب‌ناپذیر هستند نیز بتوانیم تعادل عصبی - روانی خود را به شیوه‌ای مناسب حفظ کنیم.

یکی از هشدارهای متخصصان در اینگونه مواقع در مورد افرادی است که کنترل استرس و اضطراب خود را از دست می‌دهند و مدیریت احساسی آن ها دچار مشکل می‌شود. در این خصوص اصطلاحی وجود دارد که دوره ای از استرس شدید ذهنی یا عاطفی را توصیف می کند و روانپزشکان در گذشته آن را «بحران یا فروپاشی عصبی» می‌نامیدند. در این وضعیت روحی، استرس آنقدر زیاد است که فرد قادر به انجام فعالیت‌های عادی و روزمره نیست.

اصطلاح بحران عصبی یک اصطلاح بالینی نیست. این یک اختلال مرتبط با سلامت روان نیز نیست بلکه در گذشته از آن برای توصیف بسیاری از شرایط مختلف مرتبط با سلامت روان استفاده می‌شد اما امروزه دیگر توسط متخصصان استفاده نمی‌شود. با این حال، این بدان معنا نیست که وضعیت بحران عصبی یک پاسخ سالم به استرس است. در واقع، کاملا برعکس است و گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک مشکل اساسی مانند افسردگی یا اضطراب باشد.

به علاوه هیچ دلیل مشخصی برای بحران عصبی وجود ندارد. هر چیزی که منجر به استرس بیش از حد شود می تواند آن را تحریک کند. به طور کلی، احساس استرس و ناتوانی در کنار آمدن با این وضعیت ممکن است منجر به احساس خستگی شدید شود که نتوانید وظایف عادی روزانه خود را انجام دهید. برخی از اتفاقات یا شرایطی که ممکن است موجب بحران عصبی شوند، شامل یک تراژدی ناگهانی در زندگی، یک تغییر اساسی در زندگی، استرس مداوم در محل کار (گاهی اوقات به عنوان «فرسودگی شغلی» شناخته می شود)، اضطراب، افسردگی، بد خوابی، مورد سوء استفاده قرار گرفتن و مشکلات اقتصادی هستند.

تجربه مقداری استرس بخشی طبیعی از زندگی است. هنگامی که احساسات بیش از حد طاقت فرسا می‌شوند، می‌توانند به یک بحران ذهنی کمک کنند. در حالی که تجربه این بحران می‌تواند ناتوان کننده باشد اما اقدامات و توصیه‌هایی وجود دارد که می توانید انجام دهید و تا حدی زیادی راهگشا هستند. شناخت علایم، انجام اقدامات پیشگیرانه و درمان می تواند کمک کننده باشد.

در واقع یک مرحله از بحران عصبی منجر به ناتوانی در عملکرد طبیعی، حداقل به طور موقت می شود. با این حال، چندین علامت می تواند نشان دهد که شما یا کسی که می شناسید، ممکن است در مسیر تجربه استرس طاقت فرسا باشید.

علایمی که باید جدی گرفته شوند

در ادامه به نقل از «وب ام دی»، برخی از علایم و نشانه هایی که باید مراقب آن ها باشید را معرفی می‌کنیم:

احساس علایم اضطراب یا افسردگی

احساسات و اعمال مرتبط با اضطراب یا افسردگی پاسخ های رایج به استرس هستند از جمله:

- عزت نفس پایین

- ترس

- تحریک پذیری

- نگرانی

- احساس درماندگی

- به راحتی عصبانی شدن

- کناره گیری از خانواده و دوستان

- از دست دادن علاقه به فعالیت های مورد علاقه‌تان

- دشواری در تنفس

- گریه کردن غیرقابل کنترل

- افکار خودآزاری یا خودکشی

متخصصان تاکید دارند وقتی استرس مدیریت نشده و غیرقابل تحمل می‌شود، می تواند منجر به بحران عصبی شود.

مشکل در تمرکز

مطالعات نشان داده است که استرس هم بر ذهن و هم بر بدن شما تأثیر می گذارد. استرس طولانی مدت می تواند منجر به تغییرات ساختاری در مغز شود که می تواند بر حافظه شما تأثیر بگذارد و منجر به مشکل در تمرکز شود. در موارد شدید، کورتیزول بیش از حد حتی می تواند منجر به از دست دادن حافظه شود.

بی‌خوابی

برای برخی افراد، استرس بیش از حد ممکن است موجب بی خوابی شود و به خواب رفتن و در خواب ماندن سخت شود. وقتی نمی توانید بخوابید، مغز و بدن شما نمی توانند ریکاوری شوند که به نوبه خود می تواند منجر به بدتر شدن استرس و اضطراب شود. کمبود خواب همچنین می تواند بر سلامت جسمی شما و همچنین عملکرد ذهنی شما تأثیر بگذارد. برخی دیگر ممکن است با پرخوابی به استرس پاسخ دهند که ممکن است به مشکلات روحی و جسمی نیز منجر شود.

خستگی مفرط

استرس بیش از حد ممکن است موجب ایجاد احساس خستگی شدید شود. ممکن است به دلیل اینکه به اندازه کافی نمی خوابید احساس خستگی کنید یا حتی ممکن است به دلیل خواب زیاد احساس خستگی کنید. با گذشت زمان، خستگی مزمن همراه با استرس می تواند منجر به فروپاشی روانی شود.

تغییرات در اشتها

استرس می تواند تغییراتی در اشتهای شما ایجاد کند. برخی افراد با پرخوری با استرس مقابله می کنند که می تواند منجر به افزایش وزن ناخواسته شود. برای برخی دیگر، استرس می تواند منجر به کاهش اشتها شود.

مشکلات گوارشی

استرس و اضطراب می تواند منجر به مشکلات معده مانند گرفتگی عضلات، نفخ، یبوست و اسهال شود. اگر مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر هستید، استرس ممکن است موجب تشدید و عود بیماری شود که می تواند سبب ناراحتی گوارشی شود. اگر استرس دارید و شروع به مشاهده هر یک از این علایم کرده اید، می تواند نشانه ای از این باشد که شما در راه یک فروپاشی عصبی هستید.

توهمات

در برخی موارد، استرس شدید حتی می‌تواند موجب توهم شود. ممکن است چیزهایی را بشنوید یا ببینید که واقعاً وجود ندارند.

استرس غیرعادی نیست و درمان دارد

غیرعادی نیست که در زندگی تحت فشار قرار بگیرید. اگر احساس می کنید استرس شما بیش از حد شده است، با پزشک خود صحبت کنید. آن ها ممکن است شما را به یک روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهند. پزشک شما همچنین ممکن است بتواند درمان علایم فیزیکی را ارائه دهد.

درمان مناسب برای بحران عصبی عمدتا به علت آن و شرایط بیمار بستگی دارد. برخی از راهکارهای مفید و درمان‌های رایج آن عبارتند از:

تغییرات در سبک زندگی

خستگی ذهنی یکی از ویژگی های رایج برای یک بحران ذهنی است. برای برخی، استراحت و کاهش استرس می تواند یک درمان خانگی موثر باشد. این تغییرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- کاهش تعداد تعهدات روزانه

- پیاده روی یا اضافه کردن نوعی ورزش به معمول روزانه

- داشتن یک رژیم غذایی سالم

- استراحت کردن در زمان نیاز

- مدیتیشن

- گذراندن زمان در طبیعت

دارو درمانی تحت نظر متخصص

پزشک متخصص نیز ممکن است داروهای افسردگی یا داروهای ضد اضطراب را برای کمک به علائم بحران عصبی تجویز کند. اگر استرس شما سبب بی خوابی می شود، ممکن است یک داروی خواب برای شما تجویز شود. اختلال در خواب می تواند استرس و اضطراب را بدتر کند.

روان درمانی

روان‌درمانی که به عنوان «گفتار درمانی» نیز شناخته می‌شود، به شما کمک می‌کند تا علایم فروپاشی عصبی و خطر ابتلا به یک فروپاشی عصبی دیگر را کاهش دهید. صحبت کردن با یک متخصص می تواند به شما کمک کند تا افکار خود را پردازش کنید و راه حل هایی ایجاد کنید که استرس و اضطراب شما را کاهش دهد.

منبع: خبرگزاری مهر